Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Βρε πως αλλάζουν οι καιροί...

Χθες το απόγευμα "αναζητώντας" το Γιούχτα (πάνω) και το Ηράκλειο (κάτω)!
Νοτιάς, σκόνη, λασποβροχή. Κάποτε πολύ σπάνια φαινόμενα για το χειμώνα τείνουν να γίνουν πολύ συχνά τα τελευταία χρόνια. Μοιάζει απίστευτη η απότομη αλλαγή που ήρθε από χθες βράδυ, η σταθερή ποτιστική βροχή του βοριά στη βόρεια Κρήτη...
Καθώς βρέθηκα σε διάφορα σημεία του νησιού αντάμωσα όλες τις αποχρώσεις που δίνει το βόρειο ρεύμα. Με βροχούλα ξεκίνησα από το Ηράκλειο, στεγνός ο δρόμος από Κοκκίνη Χάνι μέχρι τη γέφυρα του Αποσελέμη. Μετά βροχή, δυνατή κοντά στη σήραγγα Βραχασίου... Ξημέρωμα με σιγανή ψιχάλα αντίκρυ στη Σπιναλόγκα:
Στο Ίστρο, παραλία Αγ. Παντελεήμονα με το ποταμάκι να βγάζει πολύ νερό για τα "κυβικά" του και τον καιρό να ανοίγει καθ οδόν για τη νότια πλευρά της Κρήτης:
Στην Ιεράπετρα έφθαναν λίγοι όμβροι του βοριά κατά τόπους ενώ στη θάλασσα κάποια σύννεφα έδιναν όψη "στροβιλιστική". Οδηγώντας δυτικά ένιωσα ακόμα και ζεστούλα στο Μύρτος και έπρεπε να φθάσω Βιάννο για να ξαναδώ βρεγμένο οδόστρωμα. Μετά ήμουν για πολύ ώρα στο μεταίχμιο βόρειας-νότιας Κρήτης, εδώ και κει όμβροι, κατά τόπους δυνατοί, αλλού ήλιος με ισχυρό βοριά. Δείτε δύο εικόνες από τις φραγμολίμνες Αρμανωγείων και Δαμανίων με τα ουράνια τόξα στην κυριολεξία δίπλα μου!!:
Τα Αρμανώγεια (πάνω) είχαν περισσότερο ήλιο 2 χιλιόμετρα νοτιότερα από τα Δαμάνια (κάτω) όπου τα σύννεφα σκέπαζαν ως χαμηλά το βουνό Μονοδέντρι:
Και στην επιστροφή για Ηράκλειο μπήκα για τα καλά μέσα σε αυτό το σύννεφο κοντά στη μονή Επανωσήφη:
Τέλος στα 650 μέτρα υψόμετρο, στο Γιούχτα κοντά στις Αρχάνες κάποιες δυνατές σταγόνες με άφησαν με την υποψία λιωμένου χιονοχάλαζου... εκεί έκανε ψόφο!

7 σχόλια:

*nNoe* είπε...

Μελαγχολικες χειμωνιάτικες εικονες.πιστευω θα πρεπε να συνδοευεις τις εικόνες σου και μ αλλα στοιχεια και πληροφοριες,μικρα κειμενα,με λαογραφικες κ αλλες παραδοσεις ,συνηθειες.Η Κρητη εχει ΚΑΙ "άρωμα" και "Γεύση".

theotzimos είπε...

Κοίταξτε πιστεύω ότι και το χρώμα δεν είναι τυχαίο... Το κοκκινοκαφέ είναι θερμό χρώμα, όπως και το μπορδοροδοκόκκινο (:)) και εμφανίζεται κυρίως όταν ο καιρός είναι νοτιάς. Το μπλε είναι ψυχρό χρώμα και παρουσιάζεται όταν έχουμε βοριά... Νομίζω ότι η συγκεκριμένη αντιστοιχία δεν πρέπει να είναι τόσο τυχαία... Έχει να κάνει με την σκέδαση της ατμόσφαιρας μάλλον... Χωρίς βέβαια αυτό να είναι σίγουρο...

dretos είπε...

Που να βρω χρόνο βρε Γιώργο για περισσότερα κείμενα... με το ζόρι καταφέρνω να ανεβάσω φωτογραφίες...
Εμένα δεν μου προκαλούν πάντως μελαγχολία αυτές οι εικόνες αν εξαιρέσουμε τις σκονισμένες!. Μάλλον ανάταση μου προκαλούν καθότι απλά "χειμωνιάτικες".

ΠΑγιαυλάς ΝΙΚΟΣ είπε...

Αρώματα και γεύσεις της Κρήτης, σύμφωνα με τον καιρό των φωτογραφιών αυτής της ανάρτησης:
Πρώτη και δεύτερη φωτό: Κουκιά φαβέτα, συνοδεία φρέσκου ελαιόλαδου και ψιλοκομμένου κρεμμυδιού. Η γήινη γεύση των υλικών, δένει αρμονικά με την έντονη γεύση της σκόνης που έχει η ατμόσφαιρα.
Τρίτη και τέταρτη φωτό: ψαρόσουπα ζεστή – ζεστή, με μπόλικο σελινάκι και καροτάκι. Ως εναλλακτική λύση πάλι σούπα, αυτή τη φορά, με γλυκοκολοκύθα ή τσουκνίδα. Παραπέμπει στις βουτιές που θα κάναμε στη θάλασσα, αν ήταν καλοκαίρι.
Πέμπτη και έκτη φωτό: Σαλάτα με χρωματιστά υλικά τουρλού – τουρλού, παρμένα από την άγρια χλωρίδα της Κρήτης. Θα δέσει άριστα με τους χρωματισμούς του Ουράνιου τόξου.
Τελευταία φωτό: Λου-κου-μά-δες και τσικουδιά. Δεν έχει γιατί!
:- )))))))))))))))))))))….

dretos είπε...

καταπληκτικοί οι μεζέδες σου Νίκο!

ΠΑγιαυλάς ΝΙΚΟΣ είπε...

Το κρασί ξέχασα, αλλά θεωρίστε το ως αυτονόητο.

*nNoe* είπε...

Νικο,ευστοχος και γευστικός! Να σαι καλα.Μιχάλη,ειναι εξαιρετικης πολυτελειας και ποιότητας η μελαγχολία που προκύπτει μέσω καιρού και όχι εξαιτίας αυτού! Ουδεμια σχεση εχει με καταθλιψη και ταυτόχρονα ειναι δείγμα πολυ καλής ψυχικής υγείας.Μακάρι να χουμε χειμώνες που να μας μελαγχολουν λόγω της ουσίας τους κ οχι λόγω της ανυπαρξίας τους.